کد مطلب:137437 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:235

گریه ی عمر سعد
چون خون بسیاری از پیكر شریف حضرت خارج شد، ضعف بر او چیره شد، و به روی زمین افتاد. عمر سعد كه در میان جمعی از یارانش قرار داشت كنار حسین آمد و با دیدن چگونگی جان دادن امام، گریه كرد و اشكش بر محاسن جاری شد؛ پس ناله ای زد و گفت: اطرافش را بگیرید و راحتش كنید! ابن سعد ملعون در حالی كه برای حسین اشك می ریخت دستور داد كه سر از بدن حضرت جدا كنند!

این حالت ابن سعد، دلیلی است بر این كه انسان گاهی تحت تأثیر اموری قرار گرفته و بدون توجه و اختیار، همان طور كه تنفس می كند، اشك هم می ریزد. از این رو می توانیم علت گریه ی ستمگران سنگدل در وقتی كه برای فاجعه كربلا گریه می كنند را بفهمیم.